zondag 17 november 2013

Zusje


Ze is 43 maar kijkt naar de wereld als een kind van 3. Haar beleving gaat vooral over het hier en nu. Gisteren kent ze nog wel maar vorig jaar....... En "morgen" is een begrip dat haar verstandelijke vermogen ver te boven gaat. Haar grote helden zijn Bassie en Adriaan, en Bert (jawel...van Ernie) gaat waar zij gaat. Zo is dat in haar wereld. Soms probeer ik me in haar te verplaatsen. Hoe zou dat zijn, als jij een taal spreekt die uit 10 woorden bestaat (ik heb ze geteld) en dat een taal is die iedereen om je heen niet spreekt. Je gebaren en je klanken komen niet verder dan de paar mensen om je heen die jou echt kennen en zelfs mensen met wie je dagelijks te maken hebt snappen soms niet wat je wilt. Je moet iemand bij de hand nemen om hen aan te wijzen wat je graag zou willen en dan nog loopt het soms vast...

Het zou mij mateloos frustreren maar haar lijkt het niet te raken. Ze heeft geen zorgen over hypotheek betalen en "wat moeten we morgen eten" maar geniet van alles dat op haar pad komt. De eenvoudigste dingen brengen haar plezier. Elke zin die begint met "ga je mee naar'..." brengt goed nieuws ook als daar alleen maar achteraan komt "de supermarkt". Ik zie haar om de week en wordt altijd warm van het onthaal dat ik krijg bij aankomst. Een knuffel waar je een week op kunt teren. "Fijn dat je er bent" en "mag ik mee" spreekt uit dat simpele gebaar. En fijn vindt ze het om mee te gaan naar mijn huis. Waar reuring wacht van een kind en dieren, vriendjes van Romme die langkomen en gezellig met elkaar eten en fijn een beetje tv kijken. Koffie met een koekje en Agnes die even langs wipt om iets te brengen. Het leven is voor haar zo simpel dat je soms zou wensen dat je daar zelf ook iets meer van had. Niet voor iedereen is het duidelijk dat zij ons ook ook zoveel geeft, de onvoorwaardelijke liefde en ongecompliceerde eenvoud zetten je soms terug bij jezelf. Ze is altijd blij om mee te gaan met ons maar (en dat is ook weer goed) altijd net zo blij om op zondag weer terug te gaan naar haar huis. Waar de regelmaat haar stabiliteit geeft. Waar vandaag alles gaat zoals gisteren en morgen alles gaat zoals vandaag.

Kortom, waar het leven fijn is als je 43 bent maar naar de wereld kijkt als een kind van 3..................

Geen opmerkingen:

Een reactie posten